De transitie in de zorg van een medisch naar een welzijnsmodel is geen eenvoudige zaak. Deze overgang vraagt om een fundamenteel andere kijk op ouder worden, op wonen, op zorg, op technologie, en vooral op samenwerking. Binnen het stelsel, binnen zorginstellingen, maar óók bij zorgmedewerkers, zal meer (experimenteer)ruimte moeten komen voor ‘hulp van buiten’. Onder andere van zorgzame gemeenschappen.
Meer financiële middelen komen er niet, dus zijn we steeds meer zelf aan zet: als ouderen, als familie, als kinderen van, als mantelzorgers, als samenleving. De 'klassieke zorgreflex' waarin het aanbod centraal staat (‘zo doen wij dat’) moet plaatsmaken voor een beweging waarbij formele zorg samenvloeit met informele zorg. Een beweging waarbij niet de ‘zorg’ leidend is, maar de vraag achter de zorgvraag: waarmee bent u geholpen in uw leven?
In vele buurten, wijken en dorpen in ons land zijn bewoners samen bezig met activiteiten rond welzijn, zorg en (gemeenschappelijk) wonen. Zorgzame gemeenschappen zijn burgerinitiatieven die we kennen onder vele verschillende namen, waaronder zorgcoöperaties, stadsdorpen, noaberzorgpunten, zorgzame dorpen of zorgcirkels. Wilt u meer weten over zorgzame gemeenschappen in Noord-Brabant of uw ervaringen delen? Neem deel aan Platform Welzijn en Zorg op 31 mei in Mill! Schrijf snel in, er is nog plaats.
Nederland Zorgt Voor Elkaar (NLZVE) &Nederlandse Vereniging van Toezichthouders in Zorg en Welzijn (NVTZ) hebben Een houdbare samenleving in 2040 opgesteld. Deze whitepaper verkent de manier waarop het broodnodige samenspel tussen formele zorg- en welzijnspartijen en zorgzame gemeenschappen zou kunnen plaatsvinden.
Lees meer in:
Een houdbare samenleving in 2040